1. خیراندیش، مهدی؛ و افشارنژاد، علیرضا (1381). استراتژیهای مدیریت برای دانش شخصی و سازمانی. مجله مدیریت دانش، 6 (1)، 31-39.
2. اخوانصراف، احمدرضا؛ کافی، فریناز؛ و گلگویی، آمنه (1387). مدیریت دانش در شرکتهای مشاوره مدیریت. ماهنامه تدبیر، 194.
3. فرهودی، فائزه؛ و درودی، فریبرز (1387). لزوم بهکارگیری مدیریت دانش در افزایش سطح کیفی فعالیتهای سازمانهای نوین. علوم و فناوری اطلاعات. پژوهشگاه اطلاعات و مدارک علمی ایران. انجمن کتابداری و اطلاعرسانی. SCOPUS و LISA: نمایه در.
http://www.irandoc.ac.ir/jrnl.htm
4. ابنرسول، سیداصغر؛ طرهانی، فرزاد؛ و لطفی، اسماعیل (1386). روش پیادهسازی و توسعه مدل کارت امتیازی متوازن در سازمانهای صنعتی. سومین کنفرانس ملی مدیریت عملکرد. 15-16.
5. مروتیشریفآبادی، علی (1389). ارائه مدلی برای پیکرهبندی زنجیره تأمین در صنعت فولاد با استفاده از رویکرد پویایی سیستم (پایاننامه دکتری). دانشگاه تهران.
6. حمیدیزاده، محمدرضا (1390). مدیریت دانش و دانایی. قم: انتشارات یاقوت.
7. حمیدیزاده، محمدرضا (1379). پویاییهای سیستم. تهران: انتشارات دانشگاه شهیدبهشتی.
8. Choi, B., & Lee, H. (2002). Knowledge management strategy and its link toknowledge creation process. Expert Systems with Applications, 23 )8(,173-187.
9. Kalling, T. (2003). Knowledge management and the occasional links withperformance. Journal of Knowledge Management, 7 )8(, 67-81.
10. Germain, R., Droge, C., & Christensen, W. (2001). The mediating role of operations knowledge in the relationship of context with performance. Journal of Operations Management, 19) 2), 453–469.
11. Grant, R. M. (1996). Prospering in dynamically competitive environments: Organizational capability as knowledge integration. Organization Science, 7(2), 375–388.
12. Nam-Hong Yim., Soung-Hie Kim., Hee-Woong Kim., & Kee-Young, Kwahk. (2004). Knowledge based decision making on higher level strategic concerns: system dynamics approach. Expert Systems with Applications, 27, 143–158.