هدف تحقیق حاضر شناسایی و ارزیابی عوامل مؤثّر بر ارتقای کیفیت مذاکره است. این پژوهش از نوع تحقیقات کاربردی و تحلیلی ـ پیمایشی بوده و برای جمعآوری اطلاعات مربوط به آن، از روشهای کتابخانهای، مطالعه ی ادبیات موضوع و پرسشنامه استفاده شده است. جامعه آماری را نمایندگان هیأتهای تشخیص اداره کار و امور اجتماعی استان یزد تشکیل میدهد. در تجزیهوتحلیل دادهها، از روشهای آماری مانند، آزمون فرض (برای 25 گمانه) و تحلیل واریانس، استفاده شده است. جهت رتبهبندی عوامل اثرگذار و تعیین درجه اهمیت آنها نیز تکنیکهای پیشرفته تصمیمگیری (تاپسیس) بهکار گرفته شده است. نتایج تجزیهوتحلیل دادهها نشان میدهد که عامل انتخاب و انتصاب نمایندگان (کارگران و کارفرمایان) مربوطه براساس تخصص وشایستگی بیشترین تأثیر و عامل نظام تشویقی کمترین تأثیر را در ارتقای کیفیت مذاکره دارند .