هدف این مقاله طراحی مدل یکپارچه شاخصهای خطمشیگذاری فرهنگی در شهرداریهای کلانشهرهای جمهوری اسلامی ایران است. روششناسی پژوهش ترکیبی است و از طریق تحلیل تفسیری ـ ساختاری (ISM) بهدنبال طراحی مدلی مبتنی بر دستهبندی و تفکیک متغیر مرتبط با خطمشی فرهنگی در شهرداریهای تهران، اصفهان و شیراز است. بخش کیفی مبتنی بر شناسایی عوامل مرتبط با خطمشی فرهنگی از طریق بررسی مبانی نظری و انجام تحلیل مضمون با مشارکت 21 متخصص اعضای پانل است؛ و بخش کمی از طریق تشکیل ماتریس خودتعاملی ساختاری به مدلسازی ساختاری و تفسیری میپردازد. در این بخش 15 نفر از مدیران ارشد شهرداریهای تهران، اصفهان و شیراز شرکت کردند. بر اساس نتایج پژوهش، اساسیترین عوامل عبارتاند از: تبیین خطمشی فرهنگی، هویت دینی، هویت انقلابی و تعاملات فرهنگی؛ که این عوامل شاخصهای تقویت هویت فرهنگی شهروندان و مدیریت تغییرات فرهنگی در نتایج تحلیل مضمون هستند. همچنین در بالاترین سطح و کماثرترین عامل بر تبیین خطمشی فرهنگی، عوامل سلامت شهری، اخلاق و رفتار شهروندی، شبه عرفان و قوانین سازنده از شاخصهای بهبود سبک زندگی و مدیریت تغییرات فرهنگی هستند.